Bart Jaspers Faijer opnieuw wethouder van de gemeente Ommen
Bart Jaspers Faijer is opnieuw wethouder van de gemeente Ommen. In de portefeuilles van Bart hebben zich een aantal verschuivingen plaatsgevonden. Hij zal zich de komende tijd inzetten voor portefeuilles als het armoede- en minimabeleid, uitvoering van de participatiewet en openbaar gebied. In andere portefeuilles zoals de landbouw, duurzaamheid, klimaat kan hij zijn werkzaamheden voortzetten.
Een periode van zaken afronden en opnieuw beginnen is hiermee aangebroken. In zijn korte introductie verwees Bart naar een paar regels uit het gedicht van Adriaan Ronald Holst ‘de Ploeger’.
Ik zal de halmen niet meer zien
Noch binden ooit de volle schoven,
Maar doe mij in den oogst geloven
Waarvoor ik dien —
De dichter had in dit gedicht niet zomaar iemand voor ogen maar eigenlijk zichzelf. Iemand die een wezenlijke taak had. Het dienen. Het gedicht schrijft ook over een te worden schoonheid en daarbij denkt Bart aan een samenleving sociaal maatschappelijk schoon is. Want daar liggen forse opgaven om te werken aan een te worden schoonheid:
- denkend aan de toenemende armoede in velerlei vormen met een verwoestende werking;
- denkend aan de balans tussen onze identiteit en de bestaanszekerheid van onze boeren die zoek raakt;
- denkend aan het openbaar bestuur en de spanning tussen de lokale autonomie en het bestuurlijke toezicht vanuit het rijk.
Bart wil zich inzetten om deze vraagstukken vast te pakken samen met de raad, de medewerkers van de ambtelijke organisaties, inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties. De fractie is erg blij en dankbaar dat hij deze taak opnieuw op zich wil nemen en dat hij zich in wil zetten namens de ChristenUnie. Als ervaren, integere en dienende bestuurder met een verbindende stijl zien wij een belangrijke taak voor hem weggelegd in de gemeente Ommen.
Wij wensen hem Gods zegen toe en vragen u of u hem, maar ook ons als fractie, wilt gedenken in uw gebed.
Marleen Hemstede
Fractievoorzitter
Lees hieronder het complete gedicht van Adriaan Ronald Horst 'de Ploeger'.
De ploeger
Ik vraag geen oogst; ik heb geen schuren —
Ik sta in uwen dienst, zonder bezit —
Maar ik ben rijk in dit:
Dat ik de ploeg van uw woord mag besturen,
En dat gij mij hebt toegewezen
Dit afgelegen land en deze
Hooge landouwen, waar — als in het uur
Der schafte bij de paarden van mijn wil
Ik leun vermoeid en stil —
De zee mij zichtbaar is zoover ik tuur.
