Sinds de begin jaren negentig is GMS de technische standaard voor draadloze communicatie. Rond de eeuwwisseling is in Nederland gestart met de aanleg van een UMTS-netwerk, ook wel de derde generatie mobiele telefonie genoemd. Met deze UMTS netwerken kunnen providers voldoen aan de toenemende vraag van consumenten naar de mogelijkheid mobiel te internetten, maar ook om bewegende beelden en geluid te sturen. De vraag die je hier wel kunt stellen is wie hier vraag en aanbod bepaald. Tevens is vastgelegd dat er concurrentie moet zijn in de markt en daarom kent men in Ommen drie providers te weten KPN, T-Mobile en Vodafone. Men kan niet van elkaars netwerken gebruik maken.

Het centrale thema van deze avond was of elektromagnetische straling nu wel of niet schadelijk is voor de gezondheid. Vier personen hielden een betoog en hierna volgde een discussie. Dhr A. Swinkels van het Nationaal Platform Stralingsrisico’s en dhr L. van Dinter van de Stichting Stralingsarm Nederland waren duidelijk tegenstanders van het plaatsen van zendmasten. Dhr B. Huizing van het Antennebureau hield een neutraal en een zeer leerzaam betoog over het gebruik van antennes en hoe ze werken. Professor W.J. Wadman, lid van de Gezondheidsraad, meldde in zijn betoog dat de wetenschap niet heeft kunnen bewijzen dat elektromagnetische straling niet gevaarlijk is. Echter, die beredenering geldt ook de andere kant op. Volgens de Gezondheidsraad en de WHO zijn er geen aanwijzingen dat elektromagnetische straling van antennes gezondheidsklachten veroorzaken.

Hierna ontstond er een levendige, soms wat schreeuwerige, discussie waarbij een fanatiek clubje tegenstanders van zendmasten hun pijlen op professor Wadman hadden gericht. Beide partijen zwaaiden met onderzoeksresultaten die in hun voordeel pleitte. Al heel snel ging het over de kwaliteit van het onderzoek en verzandde de discussie in een welles en nietes spelletje. Hier en daar liepen de emoties hoog op. Het voert hier veel te ver om die discussie op papier te zetten.

In het Antennebeleid van Ommen wordt het regeringsstandpunt gevolgd. De regering laat zich op haar beurt adviseren door de Gezondheidsraad en door de WHO. Tevens is in het Antennebeleid van Ommen het voorzorgprincipe opgenomen. Als er dus een redelijk vermoeden is dat de gezondheid toch in het geding zou zijn door bijvoorbeeld het bekend worden van nieuw gedegen onderzoeksmateriaal en het regeringsstandpunt daardoor gewijzigd zou worden, dan hebben we binnen Ommen de mogelijkheid om op elk moment op de rem te trappen.

De ChristenUnie Ommen vindt dat emoties zeker van belang zijn, daar wil zij ook niet aan voorbij gaan, maar emoties zijn niet bepalend. Je moet ook uitkijken dat je elkaar niet iets gaat aanpraten. De ChristenUnie wil het regeringsbeleid volgen. De ChristenUnie Ommen houdt zich daarom aan nationale uitgangspunten en voelt op dit moment niets voor een gemeentelijke aanpassing, zeker als die haaks zou staan op landelijk normering. Nogmaals, De ChristenUnie Ommen ontkent niet dat er vragen leven over dit onderwerp, maar evenwel zijn we niet zo verontrust dat we twijfelen aan de regeringsstandpunten.