De vakantieperiode, een tijd waar veel mensen even een pas op de plaats kunnen maken. Tijd om een boek te lezen, te sporten of te recreëren. Even tot rust komen en het gejaag en gejakker van alledag achter je laten.    

Kunnen we dat eigenlijk nog? Echt tot rust komen? In een 24 uurs economie waarin alles doorgaat?  Tijdens mijn vakantie in Noorwegen stond ik versteld van de rust van de natuur, prachtige fjorden, houten huisjes maar ook van de mensen. Elkaar ruimte latend op de weg. Geen middelvingers, gemopper of getoeter. Wat een verademing.

Ik las het boek van Gerrit Jan Hesselink ‘Een weg door het leven’. Hij schrijft o.a. over verdraagzaamheid met als voorbeeld het intrekken bij je schoonouders als je vroeger net was gehuwd. Toen een logische keuze maar vandaag de dag?